Herkesin görünen ya da görünmeyen bir sebebi vardır; dudak tiryakiliği, mutluluk, dert, özentilik, alkolle giderinin olması vs. Belki zorlamadan 100 tane daha bahane ya da sebep bulurum.
Peki ya sigara acaba benim için ne ifade ediyo? Gecenin şu saatinde derdim ne ki bi sigara daha yaktım? İçimdeki arabesk odun dio ki; "Ben kimseyi yarıyolda bırakmadım, hele benim için yanıp kendini tüketen hiçbir şeyi..."
Canım sıkılır, efkar yaparım, depresif moda geçerim derdime ortak olur. Sustuğumda asla "konuş" die başımın etini yemez, güldüğümde "sırıtma" demez, kafam güzel olsa "çok içme bokunu çıkartıyosun" demez, ne zaman biriyle sıkıntılı bi konuşma yapsam düşünmeme olanak verir.
En önemlisi ne zaman canım sıkılsa, dertlensem gecenin ya da sabahın 5.20sinde derdime kimseyi etmem yaktığım sigara haricinde. Oda sesini çıkarmaz, benle birlikte ince ince yanar, kendini tüketir. Belkide sigarada bulduğum kendimdi. Onun dumanı etrafta dağılıp giderken benimse dumanlarım anca kafamda kurduğum hayallerle birlikte dağılıp gider. Evet kokusu berbat, tadını oldum olası sevmedim. E ne yapayım gülün güzelliği bana hep elime batan dikenin acısını unutturmuştur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder